"ΣΑΝ ΑΡΕΤΗ"

Κι εγώ σαν αρετή
με τις τόσες αρετές που δε διαθέτω
γίνομαι βροχή
να βρίσκω και να χάνω
όσα δεν έχω

και με παίζουνε οι λέξεις
και παίζουμε κρυφτό
μαζί τους να μη μπλέξεις
σου αλλάζουν το γραφτό

και χάνεσαι στα κρίματα
και τις αναμνήσεις
εκείνα που νοιάζεσαι
να μη τα χαραμίσεις

και γίνεται η αγάπη
μια λέξη απλή
όπως περιμένει
το χώμα τη βροχή

με λατρεία και θλίψη
ποτέ να μη του λείψει

έτσι κι εγώ γίνομαι καπνός
σε τσιγάρο που τελειώνει
πέφτει η νύχτα
κι είμαι μόνη

κι αυτό που τότε ζούσα
τώρα με σκοτώνει...

Copyright
© Νεκταρία Ανδρεάδου ✔