«Αν ήξερες»

Ας πούμε λοιπόν πως μ’ αγαπάς και με ανέχεσαι
Τα κρίματα, τα λάθη, τη ζωή μου πως τα δέχεσαι
Οι πίκρες της ψυχής μου που δε φαίνονται
Μοιάζουν χαρές που το γιορτάζουν και το χαίρονται.

Ας πούμε λοιπόν πως τ΄ονειρό μου περιστρέφεται
Γύρω απο μένα, απο σένα, το πληγώνουν μα γιατρεύεται
Η καρδιά μου η διαλυμένη, λυπητερό τραγούδι
Που κρατάει ανάμεσα της, της ζωής σου το λουλούδι

Πώς θα καταλάβω αν για μένα όντως νοιάζεσαι
Άδικα χάνεις το καιρό σου, άδικα κουράζεσαι..

Μη μ’αγαπάς αν δε μπορείς και δεν αντέχεις
Δεν έχεις το θάρρος, ούτε τη δύναμη δεν έχεις
Να με νοιαστείς, να μη συμβιβαστείς, να με προσέχεις
Όλα θα τα υποστείς, θέλεις δε θέλεις

Ας πούμε λοιπόν πως τα μυστικά μου τα γνωρίζεις
Το νόημα της ζωής μου, στη δική σου ψιθυρίζεις
Τα σ’ αγαπώ σου μετρημένα, κουρασμένα στη ψυχή σου
Σημάδια ειπωμένα, ταλαιπωρημένα στο κορμί σου

Πως θα καταλάβω αν για μένα όντως νοιάζεσαι
Άδικα χάνεις το καιρό σου, άδικα κουράζεσαι.


Copyright
© Νεκταρία Ανδρεάδου ✔