Έχεις χαθεί
σα μορφή, σα σκιά,σα βροχή
που κυλά σταθερά μα αργά
Έχεις σταθεί
στη φωτιά, με κορμί που λυγά
και τα λίγα σου, ολα, γίναν πολλά
Έχεις κρυφτεί
Στα φιλιά, στα παλιά, στις στιγμές
στο μαζί και στο πουθενά
Έχεις πιαστεί
με αγάπες κουτές, δεν είναι όπως θες
σταμάτα να κλαίς
έχεις χαθεί....κάνε μια ευχή......
Έχεις χαθεί
Στο πριν, το μετά που πληγώνει-πονά
μα μοίαζει με χθες
Έχεις σταθεί
σε αυγές,δειλινά μοναχός
μα δεν είναι όπως μας λες
Έχεις πιαστεί
με αφορμή, μια μορφή
που σου λέει γειά χαρά και σε χαιρετά
Έχεις κρυφτεί
στη σιωπή, στη φωνή, στο κορμί
μα σου κλαίει δε γελά
ΕΧΕΙΣ ΚΡΥΦΤΕΙ...ΜΕΣ' ΤΗ ΖΩΗ....
ΕΧΕΙΣ ΧΑΘΕΙ......ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ...
Μην αφεθείς
στην αλήθεια, το κρίμα, το ψέμα
ζητά να χαθείς
Μην αμυνθείς
σε κουβέντες μεγάλες που λάμπουν
στο "ελα" αν σ'απωθεί
Μη κουραστείς
ο,τι κι αν πουν, οσοι πετούν
στη πόλη αυτή που μισεί
Μην αρνηθείς
το κύμα,το δάκρυ-ποτάμι
χαμένο χαρτί θα είσαι γιατί..
ΕΧΕΙΣ ΚΡΥΦΤΕΙ....ΜΕΣ' ΤΗ ΖΩΗ....
ΕΧΕΙΣ ΧΑΘΕΙ....ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ...
Μη σταματάς
να γελάς, να μιλάς, να είσαι εσυ
την ωρα και τη στιγμή
Μη προχωράς
αν πονάς, μη κοιτάς τί θα πουν όλοι αυτοί
που σε κυνηγούν
Μη φοβηθείς
καράβια-φιλιά σε πάνε μακριά
όπου κι αν βγούν
Μην αφεθείς
σε λόγια μοιραία-γλυκά
σε γυρεύουν μόνο μια φορά
ΕΧΕΙΣ ΧΑΘΕΙ...ΜΕΣ' ΤΗ ΖΩΗ..
ΕΧΕΙΣ ΚΡΥΦΤΕΙ...ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ...
ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ...
ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ....
© Νεκταρία Ανδρεάδου ✔
η καθημερινότητα μας... οι λέξεις που χρησιμοποιουμε.. ή που δεν χρησιμοποιουμε.. σκέψεις..αισθήματα..συναισθήματα... οσα λέμε..και οσα δε λέμε... μια φωτογραφία....χίλιες λέξεις.. μια λεξη...??? μικρα τελεια εγκληματα...
το τέλειο έγκλημα...
μπορεις??
μπορείς να περιγράψεις το άρωμα του αγαπημένου σου προσώπου...
μπορείς να περιγράψεις ενα χάδι..
μπορείς να περιγράψεις τη θλίψη, το πόνο, τη χαρά..
μπορείς να περιγράψεις....
την αγάπη...???
μπορείς να περιγράψεις ενα χάδι..
μπορείς να περιγράψεις τη θλίψη, το πόνο, τη χαρά..
μπορείς να περιγράψεις....
την αγάπη...???
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου