"ΠΡΩΤΟ ΦΙΛΙ"

Είκονες της ζωής μου
τρεμοπαίζουνε μπροστά στα μάτια μου
με το λόγο της φωνής μου
ζωγραφίζω με όνειρα τα κομμάτια μου

σα παράλογη ταινία του '40
με λόγια που αγαπάω πάντα
χωρίς χρώμα, χωρίς ήχο
στου έρωτα το τοίχο

Ποια πληγή της μοναξιάς μου να γιατρέψω
έχασα μια μάχη μα θα το παλέψω
οτι μου φεύγει, το γυρεύω, το πονάω, το αγαπώ
κι οτι πίσω μένει, εκεί που κανείς δε το περιμένει

σα το πρώτο φιλί
θα το περιμένω εγω...

Αναμνήσεις ενός άθλιου καιρού
καταδικάζουν το λάθος μιας κουβέντας
και με ταχύτητα Θεού
τα σκορπάει όλα ενας αγέρας

μια παράλογη εικόνα της Αθήνας
πάει κι αυτός ο μήνας
χωρίς λόγια, χωρίς χρώμα
κάποιος αγαπάει ακόμα


© Νεκταρία Ανδρεάδου ✔