Της ψυχής μου απώλεια
της καρδιάς μου καημός
στενεύουν τα περιθώρια
ενας βουβός σπαραγμός
Παρέα με τη θύμηση σου
ταξιδέψαμε χιλιόμετρα
πανί η ανάμνηση σου
τα δικά σου τα καμώματα
Όλα τα φώτα αναμμένα
και τα παράθυρα κλειστά
τραγούδια αφιερωμένα
στην αγάπη μου πιστά
Όλα τα όνειρα θαμμένα
είμαι εγω, χωρίς..εμένα
η ζωή μου στα χαμένα
κι η ψυχή στο πουθενά
Της αγάπης μου η θλίψη
της μοναξιάς μου συμφορά
ποτε δε μου 'χε λείψει
σε αυτήν την ερημιά
Πέρασαν οι μέρες, οι εβδομάδες,
τα χρόνια
με μένα συντροφιά
κι εσένα..χώρια
© Νεκταρία Ανδρεάδου ©
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου