μπορεις??

μπορείς να περιγράψεις το άρωμα του αγαπημένου σου προσώπου...
μπορείς να περιγράψεις ενα χάδι..
μπορείς να περιγράψεις τη θλίψη, το πόνο, τη χαρά..
μπορείς να περιγράψεις....
την αγάπη...???

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

"Τέλεια Ζωή"


Δεν έχω χώρο στη ζωή μου, για κανένα
Μετρώ τα πάθη μου, χωρώ στα λάθη μου
Δε δέχομαι κουβέντα

Κάθε στιγμή, τη κρύβω στο μυαλό μου
Της καρδιάς μου η ρωγμή, μένει ανοιχτή
Για το καλό μου...

Είναι μια τέλεια ζωή, χωρίς γωνίες
Μια αγάπη σκοτεινή, μ’ αμφιβολίες
Κουβέντες δανεικές, δίχως νόημα ντυμένες
Ψυχές εκκεντρικές, παραμελημένες...


Ακολουθώ σκιές που δε γνωρίζω, απο πάντα
Κάνω θυσίες σιωπηλές, δεν ακούγονται οι κραυγές
Λόγια λίγα και σταράτα

Περπατώ στην ερημιά, στη λάμψη μιας πορείας
Είμαι αφορμή μικρή, μα δεν αρκεί
Έχω εισιτήρια διαρκείας...

Είναι το τέλος που αρχίζει, δίχως χρώμα
Ενα έγκλημα στυγνό, άγγιξε το χώμα
Λόγια στολισμένα, δίχως ήχο, τ’ακούς ?
Δε ξεχώρισα ποτέ, είμαι ένας απ’αυτούς



© Νεκταρία Ανδρεάδου

"Δε φάνηκε κανείς"



Της καρδιάς τα φύλλα, είναι κλειστά
τα φώτα της ψυχής μου, αναμμένα
μα δεν έχει χώρο για κανένα
όνειρα κακομαθημένα, πιστά

Κι ας μη φάνηκε κανείς
κι ας μη μου χτύπησε κανείς
της μοναξιάς τη πόρτα...

Λέξεις, λόγια ταξιδεύουν
ανθρώπους, θαύματα γυρεύουν
σκέψεις, δάκρυα κλεμμένα
αγάπες κι έρωτες, χαμένα

δε φάνηκε κανείς...

Εικόνες του μυαλού,πάντα θολές
κουβέντες, εξαιρέσεις και κανόνες
ασπρόμαυρα όνειρα, όπως θες
της ζωής,της ψυχής μου οι θαμώνες

Κι ας μη με άκουσε κανείς
κι ας μη με ζήτησε κανείς
της καρδιάς μου το χορό...




© Νεκταρία Ανδρεάδου

"Να περνάει ο καιρός"


Ποιο μονοπάτι μάτια μου
της καρδιάς σου να έχεις πάρει
έρημη η ψυχή, καράβι
γκρεμίσαν τα παλάτια μου

Και με αφήνεις πίσω
σα τα παραμύθια
δε θέλω να γυρίσω
πονά η αλήθεια

Να περνάει ο καιρός
ας κοιταζόμαστε στα μάτια
ο έρωτας πονηρός
μας έσπασε, χίλια κομμάτια

Να περνάει ο καιρός
να μοιραζόμαστε εικόνες
αναμνήσεις, προσεχώς
είναι δύσκολοι οι χειμώνες...

Ποια διαδρομή καρδιά μου
της ψυχής σου να έχεις πάρει
είναι η ζωή μαργαριτάρι
μα το έχασες χαρά μου

Ας μη θέλεις να τη βρείς
κρύφτηκε στα βαθειά
σε μια θάλασσα πλατιά
παλεύεις για να ζεις



© Νεκταρία Ανδρεάδου