"ΕΥΘΡΑΥΣΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ"

Όπου μας πάει το δάκρυ

ως του κόσμου την άκρη

στη μέση του ονείρου

του νου και τριγύρω

μάτια μου μεγάλα σα βδομάδες

σα του χιονιού νιφάδες

κρύβουν μυστικά...

ένοχα μυστικά

της ζωής μας τα φαντάσματα

εύθραυστα όνειρα

που κρύβουν τα σκεπάσματα

αγάπη άφθαρτη, ανεξίτηλη, παντοτινή

πότε το φως γυρεύει, πότε τη σιωπή

αγάπη ανεξάντλητη..

Κουράγιο ζωή μου

δεν αλλάζουνε τα πράγματα

κι εσένα ψυχή μου

σου λείπουνε δυο γράμματα

Γρήγορα που πέρασε ο καιρός

παρηγοριά δε βρήκες δυστυχώς

και πάει γυρεύοντας το δάκρυ

ως του κόσμου την άλλη άκρη...

© Νεκταρία Ανδρεάδου ©