"Recuerdo..."

"Recuerdo..."

Δε χρειάστηκε
να γίνει η έννοια μου φωτιά
αναγκάστηκε
σκίζει ξανά, όνειρα, χαρτιά

Μα δε βιάστηκε
φωνές, αγάπες και αντοχές
συμβιβάστηκε
έφυγαν σαν χρόνια οι στιγμές

Recuerdo..

Περνάει ξανά απ' τη καρδιά
κάθε μου λέξη

Recuerdo..
περνάει ξανά απ' το μυαλό
κάθε μου σκέψη

Recuerdo..
Στο χείλος του γκρεμού
παραμιλάω
Στην άκρη του ουρανού
παραπατάω

Recuerdo..

Δε σεβάστηκε
τη ψυχή που δεν ανέχεται
καταράστηκε
τη σιωπή που δεν αντέχεται

Μα δε πιάστηκε
μέσα από λόγια και ευχές
δε κουράστηκε
από τις φωνές και τις κραυγές

Recuerdo..

© Νεκταρία Ανδρεάδου ✔