La Fée ...

Ποιος έρωτας πικρός,
σε έφερε ως εδω, 

μικρή Νεραϊδούλα;

Έχω γλυκό του κουταλιού 

να σε κεράσω
και ροδοπέταλα 

να σε σκεπάσω,

στη μικρή γωνιά 

του φεγγαριού...

© Νεκταρία Ανδρεάδου ✔

"le jeux de se cacher"

j'ai vu dans tes levres

la fin d' etre mentionee

j'ai vu dans  tes yeux

l'amour est fatiguee

des coups de  ton  coeur

se sont diminues

des paroles de ton amour

se sont tuees dans mon ame

j'ai vu dans ton regard

que la verite est oubliee

j'ai vu dans ton Mensonge

la joie d'etre acordee

 j'ai entendu dans les pensees

notre moments se disputer

j'ai Lu dans les mots

les sentiments se sont finis

mais je m' ai jamais senti un moment

cette vie la-bas que tu m'a promis

tu as rejette tout

tu etais toujours des paroles sans pretexte

mais je m' ai jamais senti un moment

la besoin de toi de trouver un moyen de s'echapper

tu etais de la patience

deux etrangers qui se cachent comme un jeu

mais rien  n'est jamais trouve....

"Το Κρυφτό"

© Nektaria Andreadou ©

"je ne resterai pas"

Qu'est-ce que je dois changer
Qu'est-ce que je dois faire
je n'ai plus du temps
je me repose

je ne resterai pas
etranger a toi
etranger au mensonge
je ne resterai pas

si je pourrais etre la silence
qui nous retiens a distance
si je pourrais etre la honte
un mot faux en une phrase longue

si je pourrais etre le changement
que n'est pas passe aux evenements
si la le fil ne se coupe
pas d'autres miracles se passeront

 Ou est-ce que tu m'as guide
tu m'as oublie
je ne suis pas fachee
mais il faut que je paie

je ne resterai pas
sans participer au dommage
sans participer au pas
je ne resterai pas

"Δε θα Μείνω"



© Nektaria Andreadou ©

"Double MurdeR"

My coffee is strong
my cigarette is light
staring at infinity
I hated you too

Simply a word
a blind thought
a bitter laugh
a tear in two

Fate doesn't designate
my heart's flood
in my empty soul

The victim doesn't crack
make a step forward
with a kiss on the neck

Being perpetrator or victim?

My smoke is thick
the air is cold
asking for a glance
tearful joy

a double murder
a tight knot
a silent glance
a regretful word

Fate doesn't designate
my heart's flood
in my empty soul

The victim doesn't crack
make a step forward
with a kiss on the neck

are you victim or murderer?

is it me or is it you
is it you or is it me

in this sword

are you the assassin or the victim?

© Nektaria Andreadou ©

"Διπλό Φονικό"

 "Διπλό Φονικό"

 Ο καφές μου βαρύς
τσιγάρο ελαφρύ
μια ματιά στο κενό
σε μισούσα κι εγώ

Μία λέξη απλή
μία σκέψη, τυφλή
ένα γέλιο πικρό
ένα δάκρυ στα δυο...

Δεν ορίζει η μοίρα
της καρδιάς τη πλημμύρα
στης ψυχής το κενό

Δε ραγίζει το θύμα
κάνει μπρος ένα βήμα
με φιλά στο λαιμό

είσαι θύτης ή θύμα;

Ο καπνός μου, πυκνός
ο αέρας ψυχρός
ένα βλέμμα ζητά
δακρυσμένη χαρά

Ένας φόνος διπλός
ένας κόμπος σφικτός
μια ματιά σιωπηλή
μια μιλιά χαμηλή...

Δεν ορίζει η μοίρα
της καρδιάς τη πλημμύρα
στης ψυχής το κενό

Δε ραγίζει το θύμα
κάνει μπρος ένα βήμα
με φιλά στο λαιμό

είσαι θύτης ή θύμα;


Είμαι εγώ ή εσύ
είσαι εσύ ή εγώ
στο σπαθί που κρατώ
είσαι θύτης ή θύμα;

© Νεκταρία Ανδρεάδου ©

ο άνθρωπος που γνώριζα...

 ο άνθρωπος που γνώριζα

έχει φύγει

φορούσε στο λαιμό

κόκκινο μαντήλι

κρατούσε αγκαλιά του

τις στιγμές του

το δάκρυ του ακουμπούσε

στις πληγές του

Ψάχνω να βρω

αν του μοιάζει

έστω κι ένας

κοιτάζω στον καθρέφτη

μα δεν φαίνεται

κανένας...

 © Νεκταρία Ανδρεάδου ©

"Butterfly"

"Butterfly"

She is alone and lonely
this life isn't lovely
bad thoughts and good
not always in the mood

She has lost the train of her heart
she forgot herself away
who's gonna touch her mind
and things will be allright
again...

- She is just
a butterfly in the world
a letter in a word
a cloud in the sky
Just a gentle

 ...butterfly

She is so fool and openminded
her love is so silly and blind
but she respects her life
cutting the shame with a knife

She has lost the train of her heart
and she forgot herself away
who's gonna find her pretty
she is alone in this city
again...

 © Νεκταρία Ανδρεάδου ©

"Recuerdo..."

"Recuerdo..."

Δε χρειάστηκε
να γίνει η έννοια μου φωτιά
αναγκάστηκε
σκίζει ξανά, όνειρα, χαρτιά

Μα δε βιάστηκε
φωνές, αγάπες και αντοχές
συμβιβάστηκε
έφυγαν σαν χρόνια οι στιγμές

Recuerdo..

Περνάει ξανά απ' τη καρδιά
κάθε μου λέξη

Recuerdo..
περνάει ξανά απ' το μυαλό
κάθε μου σκέψη

Recuerdo..
Στο χείλος του γκρεμού
παραμιλάω
Στην άκρη του ουρανού
παραπατάω

Recuerdo..

Δε σεβάστηκε
τη ψυχή που δεν ανέχεται
καταράστηκε
τη σιωπή που δεν αντέχεται

Μα δε πιάστηκε
μέσα από λόγια και ευχές
δε κουράστηκε
από τις φωνές και τις κραυγές

Recuerdo..

© Νεκταρία Ανδρεάδου ✔

"Άκου τη βροχή...." {Jose Feliciano - Rain}

"Άκου τη βροχή...."                   {Jose Feliciano - Rain}
             
Άκου τη βροχή που πέφτει
άκου τη βροχή
στη καρδιά μου μέσα βρέχει
κι είμαι μοναχή

Δεν υπάρχεις πουθενά
μόνο τόση μοναξιά
πάει και η αγάπη
που 'χαμε απο παιδιά

Άκου τη βροχή που πέφτει
άκου τη βροχή
κάθε της σταγόνα
είναι και πληγή

Δεν υπάρχει τίποτα πια
να θυμίζει τα παλιά
ούτε εικόνα,ούτε λέξη
ποια σκέψη μπορεί ν'αντέξει

Άκου τη βροχή που πέφτει
άκου τη βροχή                                                                         

Κι αν βρέχει
κι αν τρέχω
πονάω μα αντέχω
το κόσμο ρωτάω
εσένα ζητάω

Άκου τη βροχή που πέφτει
άκου τη βροχή
κάθε της σταγόνα
είναι και πληγή

Δεν υπάρχει τίποτα πια
να θυμίζει τα παλιά
ούτε εικόνα,ούτε λέξη
ποια σκέψη μπορεί ν'αντέξει

Άκου τη βροχή που πέφτει
άκου τη βροχή


Ελληνικοί στίχοι:
© Νεκταρία Ανδρεάδου ✔

"Έρημος"

 

Χάθηκα μια νύχτα

στη κρυφή σου μοναξιά

έρημος όμως ηταν

κι είχε τόση παγωνιά

Δεν αντάμωσα ψυχή

να πούμε δύο λέξεις

ούτε τέλος, ούτε αρχή

κι εσύ, τί να πιστέψεις

Όνειρο βρήκα

στις χαμένες μου ελπίδες

όνειρο βρήκα

που εσύ ποτε δεν είδες

Χάθηκα μια μέρα

στης καρδιάς σου τ'ανοιχτά

έφθασα στο τέρμα

με σκισμένα τα πανιά

Ρώτησα ποιος φταίει

στη ζωή σου που κυλούσε

κι άρχισε να κλαίει

τόσο πολυ σε αγαπούσε

Όνειρο βρήκα

στις χαμένες μου ελπίδες

όνειρο βρήκα

που εσύ ποτε δεν είδες

Στο τέλος της ερήμου

την αγάπη μου κοιτούσα

είδα τη μορφή μου

πόσο πολυ σε αγαπούσα

Όνειρο βρήκα

και μια έξοδο για σένα

να μ' αγαπάς να με πονάς

τόσο πολύ, όσο κανέναν

© Νεκταρία Ανδρεάδου ✔