μπορεις??

μπορείς να περιγράψεις το άρωμα του αγαπημένου σου προσώπου...
μπορείς να περιγράψεις ενα χάδι..
μπορείς να περιγράψεις τη θλίψη, το πόνο, τη χαρά..
μπορείς να περιγράψεις....
την αγάπη...???

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

"ΑΓΑΠΗ..ΑΚΡΙΒΗ"

Είναι η ζωη ακριβή
δίχως σχέσεις,
μόνο ευκαιρίες

Δε με νοιάζει η αμοιβή
τάζω δωρεάν
ελευθερίες

Σε ποιο κρίμα
και ποια θλίψη
λείψαν της ζωής μου
οι κανόνες

Κάποιον θέλει να καλύψει
στου μυαλού
τις σπασμένες
οθόνες..

Τί έμεινε απ' την αγάπη
ούτε εκείνη δε θα μάθει..

Πρώτο ρόλο, έχω εγω
και μια σκια
δήθεν υποφέρει

κλαίει,γελάει
δε πονώ
σε νοιαζει
εμένα με συμφέρει

Μετρώ κύμματα και πάθη
ακουμπώ την άκρη
δεν αγγίζω

κάποτε ίσως να μάθει
εγω
ολα τα ορίζω

Τί έμεινε απ' την αγάπη
ούτε εκείνη δε θα μάθει..

Ξεκινάω πάντα
απο το τέλος
δε προχωρώ
προς την αρχή

πληγές απο μαχαίρια
κι ενα βέλος
αιτία
μα και αφορμή

Αφορμή γλυκιά
παλεύει
στα σκεπάσματα
τέχνη μου παλιά
χορεύει
στα ξεσπάσματα

Τέρμα πια
στα άσκοπα τα λόγια
λέξεις, σκέψεις,
ξενέρωτες κουβέντες
ψυχές κλεισμένες σε υπόγεια
πόνος και ψεύτης,
φύλακες - αφέντες

Βασανίζουν των ανθρώπων τα αισθήματα
με αναμνήσεις
δηλητήριο
του έρωτα κάνουν θελήματα
κι εγινε η αγάπη
 ενα μαρτύριο

Τί έμεινε απ' την αγάπη
ούτε εκείνη δε θα μάθει..


© Νεκταρία Ανδρεάδου ©

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

"ΤΟ ΚΡΥΦΤΟ"

Είδα στα χείλη σου
το τέλος να αναγράφεται
είδα στα μάτια σου
η αγάπη πως κουράστηκε

χτύποι της καρδιάς σου
ολοένα να μειώνονται
λόγια του έρωτα σου
στη ψυχή μου να σκοτώνονται

Είδα στο βλέμμα σου
η αλήθεια πως ξεχάστηκε
είδα στο ψέμα σου
η χαρά πως συμβιβάστηκε

Άκουσα στις σκέψεις
τις στιγμές μας να μαλώνουνε
διάβασα στις λέξεις
τα αισθήματα, τελειώνουνε

Μα δεν ένιωσα στιγμή
τη ζωη εκείνη που μου έταξες
ολα πια τα πέταξες
ήσουν πάντα λόγια, δίχως αφορμή

Μα δεν ένιωσα λεπτό
την ανάγκη να βρείς, τρόπο διαφυγής
ήσουν της υπομονής
δύο άγνωστοι που έπαιζαν κρυφτό

μα δε βρέθηκε κανείς....


© Νεκταρία Ανδρεάδου ©