"ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ"

Γλυκό φιλί μου έταξε
τη πίκρα που με σκέπασε
να διώξει μακριά

άλλαξε χρώματα χίλια
και με φίλαγε στα χείλια
μα είχε τόση παγωνιά

Μονάχος μου προσπάθησα
τη χάρη της να διώξω

Φεύγανε οι ωρες κι άργησα
ποιές λέξεις να σκοτώσω
ετσι...χωρίς λόγο

Το σ' αγαπώ σου, περιπλανιέται
μες τη σκέψη μου, ακόμα
νεκρά τα αισθήματα σου
τα σκέπασε το χώμα

και κλαίω και λυγίζω
και φωνάζω και δακρύζω
που δεν εχω λόγο πια να ζω
να υπάρχω, να ορίζω

ούτε τη δική μου μοναξιά...

Χλωμή κι έκεινη έφυγε
το πανικό μου έφερε
τον κοίταξα με τρόμο

άλλαξε χρώματα χίλια
με κοίταγε με ζήλεια
μου έκλεψε το χρόνο

Μονάχος μου το πάλεψα
να τη βοηθήσω
και το Θεό μου κάλεσα
μα ζήτησε εγω
να γονατίσω

ετσι...χωρίς λόγο

© Νεκταρία Ανδρεάδου ©