μπορεις??

μπορείς να περιγράψεις το άρωμα του αγαπημένου σου προσώπου...
μπορείς να περιγράψεις ενα χάδι..
μπορείς να περιγράψεις τη θλίψη, το πόνο, τη χαρά..
μπορείς να περιγράψεις....
την αγάπη...???

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

« Ο ΧΟΡΟΣ »

Μετραω τις λεξεις που αφηνουνε σημαδια
Ψαχνω μαρτυριες στης ζωης μου τ’ ακρογυαλια
ο γκριζος ουρανος παιρνει απο μενα θαρρος
Της καρδιας μου ο καλος, στη μοναξια μου βαρος..

Μετραω τ’ αστερια τα δικα μου τα τυχερα
Της νυχτας τα μαχαιρια, ταξιδια παιδικα
Γινομαι μαρτυρας στο εγκλημα του χρονου
Εκεινος ο αυτοκρατορας στ’ ονειρο του τρομου

Οταν θα ερθει ο καιρος
Θα ξεκινησει της καρδιας μου ο χορος
Αφιερωμενος στα ονειρα
Που δακρυσαν απ’ τη φωτια
Στα γαλαζια τα νερα
Εγιναν σταχτη
Γεια χαρα ...

Κυβερναω τις λεξεις αντι να το κανουν αυτες
ειναι κριμα που δε το γνωριζουν οι κουτές
Αιχμαλωτη της λογικης δε ειμαι πια εγω
Παραλογος ανιχνευτης, με μισεις – σε μισω

Διωχνω τ’ αστερια που με πληγωσαν παραλογα
Αρωματα τρελα, αιθερια, που τρεχουνε σαν αλογα
Φαινομαι γλυκια μεσα σε τοσο κοσμο
Λογια πολλα, ακουγονται για φονο...

© Νεκταρία Ανδρεάδου ✔

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου